March 17, 2010

तो आणि ती भाग..११ --'त्याच्या' वाढदिवशी रंगली केकची रंगपंचमी

सहलीच्या दुसऱ्या दिवशी "त्याचा' म्हणजेच आपल्या हिरोचा वाढदिवस होता. सर्वांनी धम्माल केली. केकची रंगपंचमी झाली. दोन दिवसात अख्खे बंगळूर पालथे घातले. नंदी टेंपलमध्ये सोबत पूजा करून आयुष्यभर साथ देण्याच्या कमिटमेंटला बळकटी दिली.

सहलीच्या पहिल्या दिवशी त्यांनी इन्फि आणि विप्रो या कंपन्यांचे चकचकीत कार्यालय बघितले. दुसऱ्या दिवशी "त्याचा' वाढदिवस होता. मध्यरात्रीच वाढदिवस धुमधडाक्‍यात साजरा करण्याचा मित्रांचा प्लॅन होता. पण क्‍लास इन्चार्जने परवानगी नाकारल्याने प्लॅनवर पाणी पडले. त्याला रात्री उशिरापर्यंत अभिनंदनाचे कॉल्स येत होते. तिने ठीक 12 वाजता फोन करून पहिला नंबर लावला. "वाढदिवसाचे एक स्पेशल गिफ्ट तुझी वाट बघत आहे. मी कालच तुझ्यासाठी खरेदी केले. आणी हो...उद्या खास तुझ्यासाठी तयार होणार आहे,'' मधाळ स्वरात ती म्हणाली. "खास तुझ्यासाठी,'' हे शब्द कानात पडताच तो मनोमन शहारला. पहिल्यांदी कुणीतरी खास त्यासाठी तयार होणार होते. तशी कमिटमेंटच मिळाली होती. ड्रेसचा तर्क लावण्यात रात्र अंगावरून गेली.

दुसऱ्या दिवशी सकाळी हॉटेलच्या बॅंक्वेट हॉलमध्ये सर्व गोळा झाले. त्यांनी कॉन्ट्रीकरून हार्टशेप बदामी रंगाचा केक आणला. त्यावर रंगीबेरंगी एकवीस मेणबत्त्या रोवण्यात आल्या. पण त्याकडे त्याचे लक्ष नव्हतेच. त्याची नजर तिला शोधत होती. ती आज खास त्याच्यासाठी तयार होणार होती. अखंड वाहणाऱ्या धबधब्यातील पाण्यासारखा पांढराशुभ्र आणि निमुळता आकार असलेल्या जिन्यावर ती आली. तिला बघातक्षणी गोठलेल्या पुतळ्यासारखा तो जागेवरच स्थिरावला. मोरपंखी कलरच्या अनारकली पॅटर्न ड्रेसमध्ये तिचे सौंदर्य फारच खुलून दिसत होते. त्यावर फिक्कट निळ्या रंगाची ओढणी आणि ओढणीवर पाचूसारख्या चमकणाऱ्या चांदण्या लक्ष वेधून घेत होत्या. हिल्सच्या सॅन्डल्स, हातातली छोटेखानी पर्स, मॉडर्न हेअरस्टाईल आणि ओठांवर उबदार हसू एकंदर व्यक्तीमत्ताला खुलवत होते. बॅंक्वेट हॉलच्या छताला असलेल्या सनरूफमधून आलेल्या सकाळच्या कोवळ्या उन्हात तिची गोरी नितळ कांती अगदी सोन्यासारखी चमकत होती. स्वर्गातील अप्सरा पांढऱ्या शुभ्र छगांवर पदन्यास करीत भूतलावर अवतरावी, अशीच एकएक पायरी उतरत ती हॉलमध्ये आली. ती आल्यावर हॉलमध्ये परफ्युमचा दरवळ उठला. वातावरणात एकदम तजेला आला. तिच्या लोभस पण तेजस्वी चेहऱ्यावर त्याची नजर स्थिरावली. अगदी वेड्यासारखा तो तिला बघत होता. लांब कानातले, छोटीशी बिंदिया, रेखीव नाक, लालचुटूक ओठ, नाजूक जिवणी आणि सडपातळ देखणा बांधा त्याच्या हृदयाचा ठाव घेऊन गेली. एका मित्राने त्याला हळूच धक्का दिल्यावर तो भानावर आला. त्यानंतर हॉलच्या मध्यभागी एक मोठ्या टेबलावर ठेवलेल्या केककडे वळला. "हॅपी बर्थडे'च्या जल्लोषात आणि टाळ्यांच्या निनादात त्याने केक कापला. केकचा पहिला तुकडा कुणाला द्यावा, यावरून मित्रांमध्ये खसखस पिकली. एव्हाना त्यांना त्या दोघांच्या नात्याची चुणूक लागली होती.

त्यांनी तिलाच पहिला घास म्हणजेच केकचा तुकडा भरविण्याचा खासगी आग्रह धरला. कुणाच्याही नकळत केकचा दुसरा तुकडा कापून त्याने क्‍लास इन्चार्जच्या जिभेवर ठेवला. सर्व लेक्‍चरर्स गेल्यावर त्याच्या ग्रुपला दोघांभोवती घेराव घालण्याचा इशारा केला. आणि हातातल्या केकचा भलामोठा पहिला तुकडा तिच्या तोंडात कोंबला. आता तिने त्याला केक भरवावा असा आग्रह त्याच्या मित्रांनी केला. पण सहलीला आलेल्या प्रिंसेसच्या नजरेने ते अगदी अचूक टिपले. तिची जिरविण्याच्या ईर्षेने तरातरा केकजवळ जाऊन प्रिंसेसने केकचा एक तुकडा तोडला. आणि सर्वांसमोर बळेच त्याच्या तोंडात घातला. तिला प्रिंसेसच्या स्वभावाचा पुरता अंदाज आला होता. तिने काहीही आक्षेप घेतला नाही. उलट सर्वांसोबत टाळ्यांचा उत्साही गजर केला. केक कापण्याची फॉर्मेलीटी आटोपल्यावर मित्रांनी त्याचे दोन्ही हात मागे पकडून केकचा क्रीम त्याच्या चेहऱ्यावर थापला. काहींनी तर डोक्‍याच्या केसांनाही क्रीम चोळला. आता तो अगदी विदुषकासारखा दिसत होता. एवढे करूनही त्यांचे भागले नाही. त्याच्या नव्या कोऱ्या ड्रेसला क्रीमचे भरलेले हातही पुसले. केकची रंगपंचमी संपल्यावर तिने त्याला डोळे बंद करण्यास सांगितले. त्याने पापण्या मिटल्यावर स्पेशल गिफ्ट हातावर ठेवले. डोळे उघडण्याची परवानगी दिल्यावर त्याने एखाद्या लहान मुलासारखे गिफ्ट उघडले. गिफ्ट फारच आकर्षक होते. बटण दाबल्यावर काचेच्या इवल्याशा डब्यातील राजकुमार आणि त्याच्या प्रियसीचे पुतळे फारच लोभस नाचत. पार्श्‍वभागी डिस्को लाईट्‌स आणि मधूर संगीतही पेरले होते. त्याला गिफ्ट फारच आवडले. तसेही तिने दिलेले गिफ्ट त्याला न आवडणे, हे शक्‍य नव्हते. राजकुमार आणि त्याच्या प्रियसीचे मनोहारी नृत्य बघून तीला पुन्हा एकदा प्रपोज करण्याचा विचार त्याच्या मनात डोकावला. पण सर्वांसमोर हे शक्‍य नव्हतं. अगदी ओठांवर आलेले शब्द त्याने तसेच गिळून घेतले.

गिफ्ट प्रोग्रॅम आटोपल्यावर मित्रांनी त्याला बॅंक्वेट हॉलच्या बाहेर हिरवळीवर नेले. दोन्ही हात आणि पाय पकडून अलगद उचलले. आणि बघताक्षणी लहान मुलाला फेकावे तसे आकाशात फेकले. तेही चक्क तीनदा. "एनडीए'च्या दीक्षांत समारंभात मेडल मिळालेल्या मुलाला त्याचे सहकारी फेकतात, अगदी तसेच. त्यानंतर 21 लाथांची सलामी दिली. इतक्‍यात त्याला शोधत ती तेथे पोहचली. ""हा काय अघोरी प्रकार. तोंडाला क्रीम फासला. नवेकोरे शर्ट खराब केले. ते एकदाचे ठिकएै. पण चक्क लाथा! त्याही वाढदिवशी!!!'' ती रागाने फणफणली. चेहरा लालबुंद झाला. त्याचा मित्रांना चांगलेच सुनावले. तिचे रौद्ररूप पाहून त्यांनी काढता पाय घेतला. त्याला कुठे लागले तर नाहीना, याची आस्थेने चौकशी केली. यावेळी तिचे डोळे डबडबले. अश्रू पाघळू लागले. त्याला जरी मार बसला असला, तरी वेदना तिला झाल्या होत्या. त्याने रुमालाने तिचे डोळे पुसले आणि ""मला काहीच झाले नाही,'' असा निर्वाळा देत प्रसन्नमुद्रेने तिची समजूत काढली. त्यानंतर तीचा चेहरा निवळला.

त्यांनी दुपारी आयटी पार्क, इंडियन इन्स्टिट्यूट ऑफ सायंस, वसवनगुडी परिसरातील प्रसिद्ध नंदी टेंपल आणि विधान सौंध म्हणजेच कर्नाटकची विधानसभा बघितली. नंदी टेंपलसमोर असलेल्या कॉफी शॉपमध्ये त्याने पिझ्झा आणि कोल्ड कॉफीची पार्टी दिली. कोल्ड कॉफी रिचवल्यावर ओठांवर फुटणाऱ्या नाजूक मिसरूडांसह ग्रुप फोटोही काढला. काहींनी तर ग्लासमध्ये राहिलेल्या कॉफीत बोटं बुडवून खास फोटोसाठी मुद्दाम अक्कड मिशा चितारल्या. तो फोटो कायम स्मरणात राहील, असाच निघाला. नंदी टेंम्पलमध्ये असताना मित्रांना विश्‍वासात घेऊन त्या दोघांनी सोबत पूजा केली. साधारणतः साडेचार-पाच फुटांच्या नंदीच्या मूर्तीसमोर दोघेही हात जोडून उभे असताना तिच्या हृदयाची धडधड वाढली. ती धिरगंभीर झाली. नंदी हे शंकराचे वाहन. आणि गणपती हा त्यांचा मुलगा. तिची गणपतीवर नितांत श्रद्धा. म्हणजे गणपतीच्या कुटुंबातील सदस्यासमोर नतमस्तक होताना गहिवरून आले. देव त्यांच्या मनातील इच्छा जाणतो. त्यांच्या भावना अधिकारवाणीने समजून घेऊ शकतो. तेव्हा आता या नात्याचे तूच संवर्धन आणि रक्षण कर, अशी प्रार्थना केली. सहलीच्या तिसऱ्या दिवशी चिन्नास्वामी स्टेडिअम, एमजी मार्गावरील पब्लिक युटिलिटी बिल्डिंग आणि निळ्याशार पाण्याचा हेसरगट्टा तलाव पाहिला. त्याच दिवशी रात्री पुण्याकडे प्रस्थान केले. भल्या पहाटे नयनरम्य कात्रज घाटाचे दर्शन झाले.

(क्रमशः)

No comments: